Μία αγάπη παντοτινή!

 Η Αλκυόνη ήταν κόρη της Ενάρετης και του Αιόλου, ο οποίος έπειτα από εντολή του Δία, κρατούσε τους ανέμους στον ασκό του. Η Αλκυνόη ήταν μια πολύ όμορφη κοπέλα, που παντρεύτηκε τον νεαρό Κύηκα και μαζί ζούσαν δίπλα στη θάλασσα. Η ένωσή τους ήταν τέλεια κι ένιωθαν τόσο ευτυχισμένοι, ώστε να νομίζουν ότι δεν ήταν κοινοί άνθρωποι. Σιγά σιγά, μάλιστα άρχισαν να πιστεύουν ότι είναι ισάξιοι των Θεών. Ο Κήυκας θεώρησε τον εαυτό του ισάξιο του Δία και η Αλκυόνη ισάξιο της Ήρας. Τόσο πολύ το πίστεψαν πού άρχισαν να φωνάζουν ο ένας τον άλλο με τα ονόματα Δίας και Ήρα, με αυτό τον τρόπο προκάλεσαν τους Θεούς και ιδιαίτερα τον Δία ο οποίος εξαγριώθηκε και αποφάσισε να τους εκδικηθεί.

Η εκδίκηση του Δία....

Μια μέρα ο Κύηκας αποφάσισε να πάει με τη βάρκα του για ψάρεμα. Η Αλκυόνη, η οποία είχε κακό προαίσθημα, τον παρακάλεσε να μείνει σπίτι, αλλά εκείνος δεν την άκουσε. Τότε ο Δίας προκαλώντας μια φοβερή τρικυμία, έριξε έναν κεραυνό στη βάρκα του. Ο νεαρός βούτηξε στη θάλασσα και άρχισε να κολυμπά μην μπορώντας σωθεί από τα μανιασμένα κύματα. Όταν η Αλκυόνη είδε τα ξύλα του καραβιού να επιπλέουν άρχισε να θρηνεί τον χαμό του αγαπημένου της και μέσα στην απελπισία της έπεσε από ένα βράχο και σκοτώθηκε. Τότε ο Δίας τους λυπήθηκε και αποφάσισε να τους μεταμορφώσει σε θαλασσοπούλια, ο Κύηκας σε θαλασσοπούλι και η Αλκυόνη σε ένα πανέμορφο μικρό πουλί με γαλάζια φτερά το οποίο πήρε το όνομά της και το οποίο ζει κοντά στη θάλασσα, σαν να περιμένει να εμφανιστεί μέσα από τα κύματα ο χαμένος Κήυκας.

Οι ηλιόλουστες ημέρες του Χειμώνα...

Η Αλκυόνη, ως πουλί πλέον, συνέχισε να ζει στην ακροθαλασσιά χωρίς όμως να μπορεί να αναπαραχθεί καθώς γεννούσε τα αυγά του χειμώνα και τα κύματα της θάλασσας παρέσερναν τη φωλιά της. Ο Διας, παρακολουθώντας από ψηλά, αποφάσισε να αναλάβει δράση και να την βοηθήσει αλλάζοντας για χάρη της τα καιρικά φαινόμενα. Έτσι, όρισε 15 ημέρες μέσα στο χειμώνα κατά τις οποίες η θερμοκρασία θα ανεβαίνει, σταματώντας τις βροχές και τους ανέμους, ώστε να μπορεί εκείνη να γεννήσει τα αυγά της.

Κάπως έτσι οι αρχαίοι Έλληνες ονόμασαν τις ηλιόλουστες μέρες «Αλκυονίδες μέρες» και μέχρι σήμερα το μικρό πουλί που κάθε χρόνο περνάει το χειμώνα του στην Ελλάδα, καταφέρνει να γεννά τα αυγά του καταμεσής του χειμώνα, χάρη στην παρέμβαση του αρχηγού του Ολύμπου. 

Προστατευόμαστε από σεισμό... πλημμύρες και πυρκαγιές! Η Πυροσβεστική Υπηρεσία Λιτοχώρου στο σχολείο μας!

 Μαθαίνουμε τρόπους προστασίας σε περίπτωση σεισμού και πλημμύρας.

Κάνουμε άσκηση σεισμικής ετοιμότητας

Η Πυροσβεστική Υπηρεσία Λιτοχώρου επισκέπτεται το σχολείο μας και μας δίνει σημαντικές πληροφορίες για να αποτρέψουμε αλλά και για να αντιμετωπίσουμε μία πυρκαγιά!

Στον σύνδεσμο που ακολουθεί μπορείτε να διαβάσετε αναλυτικά τον εσωτερικό κανονισμό

Εσωτερικός Κανονισμός Λειτουργίας Νηπιαγωγείου

Μια μικρή Αμυγδαλιά!

 Ο υπέροχος μύθος της αμυγδαλιάς που εξηγεί γιατί η αγάπη νικά πάντα τον θάνατο!

Ο υπέροχος μύθος της αμυγδαλιάς που εξηγεί γιατί η αγάπη νικά πάντα τον θάνατο 

Η αμυγδαλιά δεν κάνει μόνο έναν από τους ωραιότερους καρπούς, αλλά νωρίτερα γεμίζει με τα ομορφότερα άνθη. Τα περίφημα λευκά ή ροζ άνθη αμυγδαλιάς...

Τα μπουμπούκια της αμυγδαλιάς μάλιστα σκάνε πολύ νωρίτερα απ' ό,τι αυτά των υπολοίπων δέντρων. Και κάπως έτσι τα άνθη της αμυγδαλιάς εκτός από το να δίνουν τη δική τους πινελιά στους πίνακες της φύσης στέλνουν κάθε χρόνο και το δικό τους προμήνυμα για την άνοιξη. Δεν είναι τυχαίο λοιπόν που συμβολίζουν την ελπίδα.

Τα εντυπωσιακά άνθη της αμυγδαλιάς βέβαια, κουβαλούν και τους δικούς τους μύθους.

Φυλλίς και η αγάπη που νικά το θάνατο

Ήταν κάποτε στη Θράκη, μια πανέμορφη πριγκίπισσα, η Φυλλίς, η οποία ερωτεύτηκε το γιο του Θησέα, τον Δημοφώντα. Οι δύο νέοι γνωρίστηκαν όταν το καράβι του νεαρού Αθηναίου Δημοφώντα επέστρεφε από την Τροία.

Παντρεύτηκαν αλλά μετά από λίγο καιρό ο νεαρός Αθηναίος νοστάλγησε την πατρίδα του και η ερωτευμένη πριγκίπισσα μη αντέχοντας να τον βλέπει στεναχωρημένο ,τον άφησε να γυρίσει πίσω και αν την αγαπούσε πραγματικά θα ξαναγύριζε και τότε θα ήταν πραγματικά και ειλικρινά δικός της.

Έτσι κι έγινε, και η ερωτευμένη Φυλλίς έμεινε μόνη να περιμένει τον εκλεκτό της για χρόνια ώσπου μαράζωσε και πέθανε από τη θλίψη της. Όμως οι θεοί που ήξεραν την ιστορία της την μεταμόρφωσαν σε δέντρο για να μπορεί να περιμένει για περισσότερα χρόνια τον αγαπημένο της. Έτσι η ερωτευμένη γυναίκα δεν πέθανε αλλά έγινε το δέντρο, που έμελλε να γίνει σύμβολο της ελπίδας : η Αμυγδαλιά.

Έλεγαν λοιπόν ότι μετά από χρόνια και όταν ο Δημοφώντας επέστρεψε στη Θράκη , βρήκε την αγαπημένη του και πιστή γυναίκα , ένα ξερό δέντρο δίχως φύλλα στη μέση του παγωμένου τοπίου. Απελπισμένος και γεμάτος τύψεις αγκάλιασε τον κορμό της και τότε εκείνη πλημμύρισε ανθούς στη μέση του χειμώνα νικώντας το θάνατο.

Το σχολείο μας.... ένας μαγικός πλανήτης στον νυχτερινό ουρανό! Επίσκεψη στο Πλανητάριο!

 Η Γη μας και οι υπόλοιποι πλανήτες....

Γιατί αλλάζουν οι εποχές;

Πότε έχουμε μέρα και πότε νύχτα;

Πώς δημιουργούνται οι σκιές;

Προσπαθούμε να απαντήσουμε στις απορίες μας....και επισκεπτόμαστε το Πλανητάριο!

Στην πανοραμική, θολωτή οθόνη του Πλανηταρίου, ένας καινούργιος, μαγικός κόσμος, ξεδιπλώνεται μπροστά στο θεατή. Ένας κόσμος οικείος και φιλικός. Το πλανητικό μας σύστημα. Ο γαλαξίας μας. Το Σύμπαν.

Μαγικός πλανήτης !

Η ιστορία της μικρής Μία που προσπαθεί να προστατέψει τη Γη και να σώσει τις 4 εποχές του χρόνου από την κλιματική αλλαγή.

Επισκεφθηκαμε το Ηλιακό Σύστημα και τον Ήλιο, ζήσαμε τη γέννηση και το θάνατο αστεριών και ταξιδέψαμε ακόμα μακρύτερα, πέρα από το Γαλαξία, στην απεραντοσύνη του Σύμπαντος.

Από τη Γη στο Σύμπαν.....Νυχτερινός ουρανός 

Ο νυχτερινός ουρανός, γοητευτικός και μυστηριώδης, ανέκαθεν υπήρξε αντικείμενο αρχαίων μύθων και θαυμασμού. Η κατανόηση του Σύμπαντος αποτελεί την αρχαιότερη επιθυμία του ανθρώπου. Μόλις πρόσφατα όμως έχουμε αρχίσει να αντιλαμβανόμαστε την θέση του πλανήτη Γη στην απεραντοσύνη του κόσμου. Ζήσαμε μία μοναδική εμπειρία "ταξιδεύοντας " απο τη Γη στο Σύμπαν.